Tamamı içeride ön çapraz bağ (ÖÇB) rekonstrüksiyonu ortopedik rutinde yerini yeni yeni almaktadır. Tamamı içeride ÖÇB rekonstrüksiyonunda temel amaç cerrahi travmayı en asgari seviyeye indirmektir. Evrimsel süreci klasik ÖÇB rekonstrüksiyona benzemekle birlikte teknikler değiştikçe iki temel kavram sabit kalmaktadır: Soketlerin ya da yarı tünellerin hem femurda hem de tibiada içeriden dışarıya doğru açılması ve greftin artoskopik portallerden yerleştirilmesi. Tamamı içeride ÖÇB rekonstrüksiyonu ile klasik ÖÇB rekonstrüksiyonu yapılan hastalar karşılaştırıldığında ameliyat sonrası ağrının tamamı içeride grubunda daha az olduğu görülmüştür. Cerrahinin tünel yerine soket kullanılarak gerçekleştirilmesi kemik rezervinin korunmasını sağlayarak, çift demet ÖÇB ve/veya arka çapraz bağ (AÇB) cerrahileri, çoklu bağ yaralanması rekonstrüksiyonları, revizyon ÖÇB cerrahileri ve beraberinde yüksek tibial osteotomi cerrahileri gerektiren durumlarda cerraha avantaj sağlamaktadır. Tek tendon otogrefti kullanımı çift tendon otogreft kullanılan olgulara göre donör saha morbiditesini azaltmakta ve diz kinematiğine olumlu etkileri olmaktadır. Bununla birlikte pediatrik olgularda özellikle tamamı içeride tamamı epifiziyel ÖÇB onarımı tatminkâr sonuçlar vermektedir. Her ne kadar tekniğin öğrenim eğrisinin uzunluğu bir dezavantaj olarak görülmekle birlikte, kinik tecrübeler cerrahinin morbiditesinin klasik ÖÇB rekonstrüksiyonu tekniklerine göre daha az olduğunu ortaya çıkarmıştır. Bu durum tamamı içeride ön çapraz bağ rekonstrüksiyonunu gelecek vaat eden bir teknik olduğunu göstermiştir. Hâlihazırda literatürde yeterince randomize kontrollü çalışma bulunmamaktadır. Gelecekte daha geniş serilerle yapılacak çalışmalar tamamı içeride ÖÇB rekonstrüksiyonun daha ayrıntılı anlaşılmasını sağlayacaktır