Diz ekleminde ön çapraz bağ (ÖÇB) yırtıkları en sık görülen yaralanmalardandır ancak halen güncel cerrahi rekonstrüksiyon yöntemleri ile doğal dinamik diz fonksiyonunu elde etme ile ilgili sorunlar sıklıkla bildirilmektedir. Anatomik ÖÇB rekonstrüksiyonunun amacı dizin normal anatomi ve kinematiğini tekrar sağlamaktır. ÖÇB yaralanmalı dizlerde tam rotasyonel stabiliteyi sağlamadaki başarısızlıklar, dizin lateral bölgesindeki yapıların güçlendirilmesi amacını taşıyan eklem-dışı tenodez rekonstrüksiyonları gibi prosedürlerin, ÖÇB rekonstrüksiyonu ameliyatlarına eklenmesi gerekliliği fikrini güçlendirmiştir. Anatomik olarak, bu klinik gözlemler dizin anterolateral bölgesindeki yapıların yapısal içerik ve stabilize edici katkılarının değerlendirilmesi amaçlarını taşıyan çalışmaların yapılmasına olan ilgiyi uyarmıştır. Bunun sonucunda anterolateral ligament (ALL) gibi bir yapının yeniden keşfi olarak adlandırılabilecek ayrıntılı incelemelerini içeren araştırmalar yapılmıştır. Ayrıca, ÖÇB yırtıkları ile ALL yaralanmalarının yakın ilişkisi ve pivot kaydırma (pivot shift) testinde rezidüel anterolateral rotasyonel instabilitenin birlikteliği, ALL`nin anatomik ve yapısal özelliklerine olan ilginin artmasına da sebep olmuştur. ALL ilk kez Segond tarafından 1879 yılında, iliotibial bandın (ITB) iç rotasyon sırasında gerilmesini tanımladığı çalışmada belirtilmiştir. Bu yapıyı Segond, inci benzeri, fibröz bir bant olarak tanımlamıştır. Ama ALL anatomisine esas ilginin artmasını sağlayan çalışma Claes ve ark., tarafından yapılmış ve o dönemde bir çok yazılı ve görsel basında `Dizde yeni bir bağ bulundu.` şeklinde haberler yer almıştır. Bu makalenin amacı anterolateral ligamentin klinik anatomisi, biyomekanik ve radyolojik özelliklerini ve ÖÇB yaralanmasındaki önemini gözden geçirmektir. ÖÇB rekonstrüksiyon yöntemlerinden sonra oluşan instabil durumları anlamak için daha çok bilimsel araştırmaya ihtiyaç olduğu açıktır. Daha ileri anatomik, biyomekanik ve radyolojik çalışmalar altta yatan patolojileri açıklayacaktır.