Erkek çocukların %40–64`ünün, kız çocuklarının da %25– 40`ının 16 yaşına kadar en az bir kez kırık geçirdiği bilinmektedir. Wolf yasası uyarınca; kemik, kendisine etki eden stres doğrultusunda remodele olur ve hareket planı doğrultusunda olan deformitenin daha büyük bir remodelasyon kapasitesi vardır. Çocuk kırıklarından sonra kaynama gecikmesi, kaynamama, yeniden kırık, miyositis ossifikans ve eklem sertliği de erişkine nazaran nadir görülür. İmmatür kemik, eğilme kuvvetlerine karşı dayanıksızdır, fakat kırık öncesinde oldukça büyük enerji absorbe etme kapasitesi vardır ve bu durum plastik (kalıcı) deformasyona zemin hazırlar. Torus kırıkları, hafif dereceli plastik deformasyondan tek korteksin tam kırığına kadar uzanan geniş bir spektrumu içerir. Yeşil ağaç kırığında, kompresyon altındaki kortekste periostun sağlam olduğu plastik deformasyon ve gerilme durumundaki kortekste ise tam kırık olduğu görülür.