Aşil tendonu, yüksek dayanıklılık ve esnekliğine rağmen, patellar tendon ile birlikte, aşırı kullanımdan en fazla etkilenen iki tendondan biridir. Tendinopatiler, spor aktivitelerine katılım gösteren hasta gruplarında görülebildiği gibi, sedanter bir hayat tarzı olan kişilerde de görülebilir. Aşil tendinopatileri terminolojisinde, tendonun kalkaneal insersiyosuna 2–7 cm mesafede nodüler şişlik, ağrı ve tendon performansında bozulmaya neden olan duruma gövde tendiniti, şişlik ısı artışı ve hiperemi ile tendon üzerinde görülen patolojiye Aşil paratendinopatisi, tendonun kalkaneal insersiyosunda olan ağrılı klinik duruma da insersiyonel Aşil tendinopatisi adı verilir. Aşil tendinopatilerinde öncelikli tedavi yaklaşımı konservatiftir. Eksentrik germe egzersizleri ve ESWT (Ekstrakorporeal Şok Dalga Tedavisi)`nin etkinliğini gösteren yayınlar mevcuttur. Ancak, konservatif tedavi ile %24 ile %45 arasında başarısız sonuçlar bildirilmiştir. Uzun süreli Aşil tendinopatileri, kötü cerrahi sonuçlarla ilişkilendirilmektedir. Altı aydan uzun süren konservatif tedaviye yanıtsız olgularda cerrahi tedavi düşünülmelidir. Aşil gövde tendinopatilerinde cerrahi tedavi seçeneklerinde açık yöntemler perkütan yöntemler ve endoskopik yöntemler kullanılabilir. Son dönemde plantaris gevşetilmesini de içeren endoskopik yöntemler ön plana çıkmaktadır. İnsersiyonel Aşil tendinopatisinin tedavisinde de farklı cerrahi yöntemler tanımlanmıştır. Etkin debridman, semptomların gerilemesinde oldukça önemli olup, neredeyse tendonun tamamının kaldırılmasını gerektirmektedir. En az iki ankor kullanılarak yapılan tamirin optimal sonuçları sağladığı gösterilmekle birlikte, artan yaygınlıkta kullanımı çift sıra tamirin başarısını göstermektedir.